Hallo allemaal,

Zonder top/succes weer naar huis. Een grote domper op een avontuur dat goed begon in een prachtige omgeving.
We zijn al weer veel te lang in Nederland en hebben niets meer aan de site gedaan, niet zo netjes natuurlijk!!

Bij deze wil ik graag alle sponsoren bedanken voor de steun die zij ons gegeven hebben. Lowe Alpine als hoofdsponsor voor alle kleding, ruszakken en schoenen. De NKBV voor hun bijdrage vanuit het expeditie potje. Sterling Rope voor alle touwen. En natuurlijk niet te vergeten alle andere die ons korting hebben gegeven bij het aanschaffen van materiaal en de klimhallen Mountain Network en Klimmuur Utrecht voor de abonnementen.

Voor een impressie van wat we hebben gedaan klikt u op de foto. U komt dan in mijn facebook album waar ik nog meer foto’s heb staan van de expeditie.

Jefta en Roland in C1

Sjors

Groot was onze opluchting toen we dinsdagavond hoorden dat de mannen in Islamabad waren aangekomen. De dagen daarvoor waren spannend. Er zou een vliegtuig gaan van Skardu naar Islamabad. Er waren ook plaatsen gereserveerd.  Maar ging het vliegtuig wel? Maandag werd de vlucht gecanceld vanwege het slechte weer. Dus werd het dinsdag spannend. Zou het nu wel lukken? En anders toch via een omweg met jeeps? Maar was er niet overal sprake van wateroverlast? Moesten ze hulp inroepen via de ambassade (om gebruik te maken van legervliegtuigen), moesten wij nog hulp inroepen via buitenlandse zaken? Zouden ze uberhaupt het vliegtuig vanuit Islamabad naar huis halen?

Maar gelukkig. Dinsdagavond dus in Islamabad. Toen wisten wij eindelijk dat ze vandaag ook echt thuis zouden komen. Wij gaan dus vanmiddag naar Schiphol. En daarna een feestje vieren. Ook al is de top niet gehaald, wij zijn blij als ze straks eindelijk weer thuis zijn!

De mannen zijn begonnen aan de terugreis. Maar door het noodweer in Pakistan wordt dit nog een hele onderneming. Ze hebben net 2 dagen gewandeld en zijn in Askole aangekomen. Vanaf hier nemen ze een jeep alleen omdat de weg voor delen afgesloten is gaan ze lopen dan met de jeep en dan weer lopen naar Skardu (waarschijnlijk kunnen ze dit wel binnen 1 dag doen, maar ook voor de mannen is dit nog raadselachtig). Vanaf daar is de weg (de karakorum highway)  naar Islamabad afgesloten tot 21 augustus, dus hebben ze voor maandag vliegticket gekocht naar Islamabad. Hopelijk is het weer goed zodat ze hierbij niet te veel vertraging oplopen want hun vlucht naar huis gaat woensdagnacht. Kortom het wordt nog een heel avontuur voor de mannen!

En het onvermijdelijke is gekomen. Ze hebben besloten (en geaccepteerd) dat een poging er niet meer in zit.  Ze gaan hun spullen terughalen. Woensdag, twee dagen eerder dan gepland, komen de sherpa’s en verlaten ze het bc.

Met een katerig gevoel zullen ze aan de terugreis beginnen. Al hoor ik gelukkig ook dat ze de situatie kunnen accepteren. Het is niet anders. Pure pech met het weer.

En nog steeds is het weer slecht. Er is nog een kleine kans dat het weer na zondag wat beter wordt. Zo niet, dan gaan ze nog 1 of 2 dagen omhoog om hun spullen terug te halen. En komen ook de sherpa’s eerder om de mannen en de spullen uit het bc te halen.

Ze hebben de strategie gekozen om al hun klimspullen in het abc en in de route te laten liggen en hangen. Om die reden kunnen ze dus vanuit het bc niet zomaar andere routes klimmen. Ze hebben simpelweg de spullen niet. Dus in het bc wordt veel gelezen en af en toe geboulderd. Gisteren hebben ze nog 8 touwlengtes met slovenen geklommen. In elk geval iets anders dan alleen maar wachten.

De mannen zitten af en toe met de handen in het haar… We blijven duimen.

Het begint ondertussen wel een beetje spannend te worden. Zowel in Pakistan als hier in Nederland wordt ondertussen de tijdsdruk gevoeld. Gaat het nog op tijd mooi weer worden? Een paar dagen? Tot aanstaande zaterdag blijft het weer slecht. De hoop is nu dat het na zondag mooi wordt. Dat is dan eigenlijk ook de laatste kans. Vanaf volgende week donderdag staat de expeditie weer in het teken van de terugreis. Pakken, lopen en reizen… Het zou toch wel heel erg jammer zijn (en dan druk ik me vast nog voorzichtig uit in de ogen van de mannen) als er niet eens een fatsoenlijke poging kan worden gedaan.

Vandaag is het mooi weer maar voor de rest van de week is bewolkt weer en nog meer sneeuw voorspeld. De mannen hopen dat het weerbericht er een beetje naast zit.  Inshallah.

Maar ondertussen wel tijd voor andere dingen. Zo hebben ze ibex (steenbok) gegeten. Gekregen van langstrekkende jagers.

Helaas is de poging al vroeg tot zijn einde gekomen. Na een hele zware dag bleek er nog teveel sneeuw in de route te zijn van het slechte weer van de afgelopen dagen. De mannen zijn om die reden teleurgesteld weer terug gekeerd naar het basiskamp. Hopelijk blijft het goed weer waardoor de sneeuw smelt en ze snel een nieuwe poging kunnen ondernemen.

In de sms van de Jefta verwoorde hij het zo:

” Eigenlijk wisten we al dat er te veel sneeuw gevallen was. Wie niet waagt die niet wint. Dus toch kijken…  Na 2 lengtes jumaren alleen sneeuw en natte rots.  Natuurlijk te klimmen maar veilig.. Nu weer in het abc. Wachten op volgende kans!”

Morgen vertrekken de mannen voor een poging. Ze gaan gelijk, zonder stop in het abc, door naar de tower. Ze hopen maandag op de top te staan. Wij gaan de komende drie dagen voor ze duimen!

Het worden spannende dagen…

Het wordt druk in het basiskamp. De mannen hebben gezelschap gekregen van acht Slovenen. Gelukkig hangen ze straks niet per sé met z’n allen in de zelfde route. De Slovenen willen allerlei routes klimmen.